การต้องรับรู้ว่าบุคคลอันเป็นที่รักติดยาเสพติดสร้างความรู้สึกเสียใจให้กับทุกคนในครอบครัว แต่สิ่งหนึ่งที่ต้องยอมรับคือการรีบนำผู้ป่วยเข้าสู่กระบวนการ

รักษาอาการติดยาเสพติด

สถานเลิกยาเสพติด

ศูนย์รักษายาเสพติด

เป็นสิ่งสำคัญเป็นอย่างมากที่จะช่วยให้วิกฤตปัญหานี้ผ่านพ้นไปได้ในที่สุด แต่หลายคนเองก็ยังไม่แน่ใจในระดับอาการของบุคคลอันเป็นที่รักที่เป็นผู้ป่วยติดยาเสพติด ว่าอยู่ในระดับใด ต้องเข้ารับการรักษาในแบบผู้ป่วยในหรือสามารถทำการนัดเพื่อบำบัดอาการติดยาที่

สถานที่เลิกยาเสพติด

เป็นครั้งคราวก็ได้

ภูฟ้าเรสท์โฮมจึงจะช่วยไขข้อข้องใจนี้ เพื่อให้คุณสามารถสังเกตระดับอาการเบื้องต้นของบุคคลอันเป็นที่รักที่กำลังประสบปัญหาติดยาเสพติด เพื่อคุณจะได้

ดูแลผู้ป่วยติดยาเสพติด

และพาเข้ารับการ

ได้อย่างถูกต้อง

อันดับแรกต้องเข้าใจนิยามภาวะของการติดยาเสพติดก่อนว่า แค่ไหนถึงจะเรียกว่าติดยาเสพติด โดยองค์การอนามัยโลก ให้คำนิยามไว้ว่า ภาวะติดสารเสพติดคือ ภาวะผิดปกติทางด้านพฤติกรรม สติปัญญา ความคิดอ่าน และระบบสรีระร่างกาย ซึ่งเกิดภายหลังจากการใช้สารเสพติดซ้ำๆ

ผู้ป่วยที่ติดยาเสพติดหรือติดสารเสพติด จะมีอาการต้องการยาหรือสารนั้นอย่างรุนแรงจนไม่สามารถควบคุมความต้องการ ทั้งในด้านปริมาณและความถี่ในการใช้งานได้ทั้งยังมีความต้องการใช้สารเสพติดในปริมาณที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แม้จะรู้แก่ใจว่ายาหรือสารนั้นเป็นอันตรายต่อร่างกาย และเมื่อหยุดใช้สารเสพติดนั้นจะก่อให้เกิดอาการขาดยา

การจำแนกคัดกรองผู้ติดสารเสพติดจะมี 3 ประเภทคือจำแนกเป็นผู้ใช้สารเสพติด ผู้เสพสารเสพติด และผู้ติดสารเสพติด

ผู้ใช้สารเสพติด –

 เป็นกลุ่มที่มีการใช้สารเสพติดเป็นบางครั้งบางคราวเช่น เมื่อมีงานสังสรรค์ จะใช้สารเสพติดเพื่อความสนุกสนาน แต่ไม่ถึงกับติด ไม่ใช้ก็ได้ เพียงแต่เห็นว่าหากใช้จะช่วยให้สังสรรค์ได้อย่างสนุกสนาน อาจไม่มีการแสดงออกทางร่างกายนัก มีแต่จะมีอาการคึกคักมีความสุขระหว่างที่ใช้สารเสพติด เมื่อสารเสพติดหมดฤทธิ์ อาจจะมีอาการง่วงนอน ร่างกายอ่อนเพลีย หมดแรง ฯลฯ

ผู้เสพสารเสพติด –

 เป็นกลุ่มที่มีการใช้ยาหรือสารเสพติดอยู่เรื่อยๆ ในขั้นนี้จะการแสดงอาการของการใช้สารเสพติด ขึ้นอยู่กับปริมาณและความถี่ที่ใช้ แต่ร่างกายจะทรุดโทรมลง อ่อนเพลีย ง่วงนอน อาจจะพูดคนเดียว เริ่มเก็บตัว โมโหง่าย หงุดหงิด ซึ่งในขั้นนี้ ผู้ป่วยควรได้รับการประเมินจากผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับการใช้สารเสพติดนั้นๆ ว่าก่อให้เกิดปัญหาต่อร่างกายมากน้อยเพียงใด


ผู้ติดสารเสพติด – 

ขั้นที่ผู้ป่วยไม่สามารถควบคุมตัวเองในการใช้สารเสพติดชนิดนั้นๆได้ ต้องหาสารเสพติดมาเสพอยู่เสมอ เป็นขั้นที่ก่อให้เกิดปัญหากับชีวิตของตนเอง ต้องเข้ารับการบำบัดในโรงพยาบาล 

โดยด่วนมีการเปลี่ยนแปลงทั้งด้านร่างกายและจิตใจอย่างชัดเจนคือ

 – ผู้ติดสารเสพติดจะมีใบหน้าร่างกายที่ทรุดโทรม ดูอ่อนเพลีย แววตาโรย มีอาการกระวนกระวาย ตาพร่าไม่สู้แดด ส่วนใหญ่จะชอบใส่เสื้อแขนยาวและใส่แว่นตาดำ ผิวหนังคล้ำหยาบกร้าน

ด้านอารมณ์และจิตใจ – 

มีการเปลี่ยนแปลงของนิสัยและบุคลิกภาพอย่างเห็นได้ชัด กลายเป็นคนหงุดหงิด ไม่มีความรับผิดชอบในการดำเนินชีวิตประจำกัน พูดจาเพ้อเจ้อ ไม่อยู่กับร่องกับรอย ส่วนใหญ่จะเก็บตัว และมีอาการซึมเศร้าร่วมด้วย

สิ่งที่น่ากลัวคือผลกระทบในด้านอารมณ์และจิตใจจะสร้างปัญหาให้กับสังคมด้านนอก เนื่องจากยาเสพติดเป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดโรคทางจิตเวชด้วย หลายครั้งเราจะได้ยินข่าวคนเมายาบ้าจับประชาชนทั่วไปเป็นตัวประกันจนก่อให้เกิดคดีอาชญากรรมมากมาย

สัญญาณเตือนปัญหาทางการควบคุมอารมณ์และจิตใจของผู้ป่วยติดยาเสพติด

การแต่งกายผิดปกติไปจากเดิม ใส่เสื้อแขนยาวปกปิดร่องรอยการเสพยาเสพติด

แยกตัวออกไปเก็บตัวอยู่คนเดียว ไม่พบปะสังสรรค์กับเพื่อนหรือคนรอบข้างเหมือนเดิม

เดินไปมาหรือพูดคนเดียวในช่วงเวลาที่ควรต้องนอนหลับพักผ่อน

อารมณ์ขึ้นลง โมโหหงุดหงิดง่าย

หวาดระแวงว่ามีคนจะมาทำร้ายจนอาจจะถึงขั้นคลุ้มคลั่ง

ทำร้ายตัวเองด้วยอาวุธ สิ่งของมีคม

ทำลายข้าวของเครื่องใช้โดยขาดความยับยั้งชั่งใจ

พูดยาและแสดงอาการหยาบคายอย่างผิดปกติ

หากมีสัญญาณเตือนเกี่ยวกับปัญหาทางจิตเวชร่วมด้วย ควรพาผู้ติดยาเสพติด เข้ารับการบำบัดอาการติดยาเสพติดในโรงพยาบาล 

อาการของผู้ป่วยติดยาเสพติดจะแตกต่างกันออกไปทั้งตามระดับของอาการ ประเภทของยาเสพติดที่ใช้ ความถี่และปริมาณ สิ่งสำคัญคือหากทราบหรือสงสัยว่าบุคคลในครอบครัวติดเสพติด ควรพูดคุย ให้กำลังใจ และโน้มน้าวให้ผู้ติดยาเสพติดเข้ารับการบำบัดในโรงพยาบาล 

ทันที จะช่วยให้ผู้ติดยาเสพติด ผ่านพ้นวิกฤตและกลับคืนสู่อ้อมกอดของครอบครัวได้ในที่สุด

เช็คว่าคนที่คุณรักเป็นผู้ป่วยยาเสพติดระดับใด

รักษาอาการติดยาเสพติดที่สถานเลิกยาเสพติดหรือศูนย์รักษายาเสพติดเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยผู้ป่วยขึ้นอยู่ว่าอยู่ระดับใดต้องเข้ารักษาที่สถานที่เลิกยาเสพติดหรือไม่

ระดับอาการและความร้ายแรงของอาการของผู้ป่วยยาเสพติด